Hediye Bombardımanı

Bu hediyelerden hiçbiri ilgimi çekmedi diyebilecek olan var mı? Yok artık! O zaman tık tık

Hediye Bombardımanı

Bu hediyelerden hiçbiri ilgimi çekmedi diyebilecek olan var mı? Yok artık! O zaman tık tık

Kriz Anına Hazır Mısınız?

Bugün güneşli güzel bir sabah olarak başladı. Okulda nöbetçiydim ama çocuklar güzel hava edeniyle bahçeye koşuştuğu için sakin bir nöbet günü diye düşünmüştüm.

Tam nöbet yerime giderken bir öğrencim bembeyaz bir suratla " Bayıldı! Birşey oldu! Ölecek gibi!" diye kekeleyerek beni bahçeye koşturdu...

6. sınıftaki bir öğrenci saklambaç oynerken bayılmış, düşerken kafasını çarptığı için kafasında kocaman bir şişlik oluşmuş. Neyse ki bir öğretmenimiz anında çocuğun yanına koşup boğazını tıkayan dilini çekerek dışarı çıkarmış. Çocuk kendinde değildi,nefes alamıyordu ama dili çıkartırken öğretmenin elini fena ısırdı... Ben gittiğimde çocuk nefes almaya başladı ve bir süre boğuluyor gibi tuhaf hırıltılar çıkardı... Kimsenin o şok haliyle 112'yi aramadığını fark ettim ve arayıp ambulans istedim.

Neyi fark ettim biliyor musunuz? O anda insan korkudan ve heyecandan ambulans çağırmayı hatta müdahale etmeyi bile düşünemeyebiliyor... İlk yardım eğitimi almıştım ama çocuğu ilk bulan ben olsaydım çocuğu yan çevirip dilini kurtarmayı akıl edemeyebilirdim...

Ambulansı aradığımdaysa önce bir süre müzik dinlemek sonra da "Sizi ilgiliye bağlıyorum" mesajını dinlemek çok sinir bozucuydu... "Açsana hadi!" diye söylenip durdum, eğer çok acil bir durum olsaydı işimiz bitmişti. Çünkü ambulans gelene kadar çocuk ayıldı. Veli toplantısı işçin gelen annesi kalabalığın ona baktığını fark edince bayıldı ve neyse ki sınıftan getirdiğim kolonyayla bir de onu ayılttık...

Çocuğun herhangi bir hastalığı yoktu, sıradan bir gündü ve beklenmedik bir olaydı. Gördüm ki ben kriz anlarına hazır değilim, sakin olamıyorum... İlk yardım konusunda gerçekten de bilinçi olmak gerekiyor, küçük bir yan çevirmek hareketi bile olayın gidişatını değiştirebiliyor...