Ne kadar güzeller değil mi!
Bu sitedeki oyuncaklara bayıldım, ben de yapmak istiyorum! Ama şöyle bir sorun var, diyelim ki becerdim, güzel güzel yaptım oyuncakları. Eeee sonra? Değil ailemizde, neredeyse sülalemizde küçük çocuk kalmadı! Herkes bizi ve eşimin ablasını bekliyor çocukları olsa da mıncıklasak diye. Ama ortada hiç bir yavrucuk yok tabii:)) Gerçi ben niyeti bozmaya başladım, içimde böyle bir çocuk aşkı ve hala bu kadar sabrım varken hayatımıza bir bebiş eklesek mi diye sık sık geçiyor aklımdan... Hele ki
Defdef'in bukleleri, böcük böcük gözlerini görüp yaptıklarını okumak, her gün de eteğime yapışan okuldaki minicik minicik yavru kuşlar da işimi hiç kolaylaştırmıyor... Zaten geçen gün çocuğun birine kızmaya çalıştım, çocuk "Ama öğretmenim sen beni çok seviyosuuuun, ben de seni çok seviyoruuuummm" dedi sarıldı affettim gitti... Amaaan daha 1. sınıf öğrencisiydi o, öğretmenlerin kapısından çıksa ne farkeder?
Bu artık karman-çorman olan yazının ana fikri: Annelik hormonlarım zıpırdıyor...
4 kişi üşenmeyip içini döktü:
Çok şeker yaaa, nasıl anlıyorlar her şeyden. Biliyor senin ona kızamayacağını çünkü onu seviyorsun :)
Sen bence oyuncakları yap önceden, bebek yapınca vaktin olmayabilir :))
Ay yine Aslı diye yorumu görünce "Ben yorum yazmadım ki buna?" diye düşündüm saf saf:) Alışıcam bu defa.
Bu arada çocuklar gerçekten çok cin, ne söylediğimin bir önemi yok, bakışımdan anlıyorlar ne düşündüğümü ve hissettiğimi:)
Oyuncakları yapmayı becerebileceğimden de emin değilim zaten, azıcık antrenman yapmış olurum dimi, şimdiden başlayayım ki bebişim doğana kadar iyice öğrenip daha bir güzel oyuncaklar yaparım hem!
Evet evet hazır olur işte.
Ya senin bloguna adsız diye yorum bıraksam daha iyi olacak galiba :)
Yok yok alışalım ya :)
Alışırız alışırız,adsız olma mis gibi ne güzel adımız var:)
Yorum Gönder