Eyeliner Pen'im Çöpe Gitti...

Mor renkteki Elf Waterproof Eyeliner Pen'im daha gözüme bir defa sürülemeden çöpü boyladı... Bugün onu kapağı açılmış olarak salonda buldum... Ucu keçe kalem gibi olduğundan çoktaaan kurumuştu tabii... Suçlu rimellerimi bile bulduğu yerde kemiren sevgili köpeğimiz mi, onu keçe kalem zannedip birşeyler yazmaya çalışan kocacğım mı yoksa (büyük ihtimalle) onu dalgınlıkla salona getiren ve kapağını açıp unutan ben mi?

Bilmiyorum... Ama rengini çok sevmiştim:(

Eyeliner Pen'im Çöpe Gitti...

Mor renkteki Elf Waterproof Eyeliner Pen'im daha gözüme bir defa sürülemeden çöpü boyladı... Bugün onu kapağı açılmış olarak salonda buldum... Ucu keçe kalem gibi olduğundan çoktaaan kurumuştu tabii... Suçlu rimellerimi bile bulduğu yerde kemiren sevgili köpeğimiz mi, onu keçe kalem zannedip birşeyler yazmaya çalışan kocacğım mı yoksa (büyük ihtimalle) onu dalgınlıkla salona getiren ve kapağını açıp unutan ben mi?

Bilmiyorum... Ama rengini çok sevmiştim:(

Altın Ayıcık

Ah Haribo ahhhh... Çocukken en sevdiğim şey ne patates kızartması ne de çikolataydı. Jelibonsuz gün geçirmiyordum... Sonra o içindeki sığır jelatini yazısı (ne olduğunu tam bilemesem de sığır ve jelatini birleştirince pek hoş bir sahne oluşmuyor insanın aklında) midemi bir bulandırdı, ben jelibona küstüm.

Ama geçen hafta daha fazla tutamadım kendimi, BİM'de gördüğüm karışık ve oyuncaklı Haribo paketini kapıverdim. Sonra minik paketindeki güzeller güzeli altın ayıcıklarımı yiye yiye çarşıda mutlulukla dolandım...

İşte o günden beri ne kadar jelibon yedim bilemiyorum... Bu yazıyı yazarken de yanağımın içine yapışmış bir jelibon var...

Her ne kadar beni şeker bombardımanına tutsa da, zararlı olsa da diyorum kiiii:

ÇOCUK YA DA BÜYÜK OL, HARİBOYLA MUTLU OL!