Yokuş Aşağı?!...

Son zamanlarda yaptıklarıma bir göz attım da... Tembelliğime ve oburluğuma yeni bir boyut kazandırmışım!

Başladığım telefon kılıfı, kolye, biçilmiş kumaşlar herşey yarım kaldı, hiçbirine el sürmek gelmiyor içimden. Hiç başlamamış olsam bile bir derece olacaktı ama başlayıp yarım yarım onları önümde görmek de çok sinir bozucu!

O kadar spora gidiyordum bir süredir ama o kadar çok çikolata yiyorum ki bu spor sadece kilo almamı engellemiş oluyor. Peki montlar kazaklar ortadan kalkınca göreceğim görüntüye hazır mıyım? Hayırrr!!! Üstelik spora gidecek enerjiyi de bulamıyorum kendimde...

Özellikle o koccamaaan toblerone ve migrostan aldığım 4lü paketteki nestle bisküvili çikolatalar... O bisküvili çikolatalar çıldırtıyor beni, çok lezzetliler! Offf:(

Evde düzenlemek istediğim çok şey var ama herşey öylece sabit duruyor...

Okumak istediğim çok kitap var ama hala Emma'yı okumak için çaba sarfediyorum... Bitmiyor!!!

Canım bloga yazmak da istemiyor, daha doğrusu yazmak istiyor ama yazamıyorum...Konsantre olamıyorum ki hiçbir şeye!

Kendimi kollarımdan tutup "Kendine gel!" diye sarsmak geliyor :(

Yokuş Aşağı?!...

Son zamanlarda yaptıklarıma bir göz attım da... Tembelliğime ve oburluğuma yeni bir boyut kazandırmışım!

Başladığım telefon kılıfı, kolye, biçilmiş kumaşlar herşey yarım kaldı, hiçbirine el sürmek gelmiyor içimden. Hiç başlamamış olsam bile bir derece olacaktı ama başlayıp yarım yarım onları önümde görmek de çok sinir bozucu!

O kadar spora gidiyordum bir süredir ama o kadar çok çikolata yiyorum ki bu spor sadece kilo almamı engellemiş oluyor. Peki montlar kazaklar ortadan kalkınca göreceğim görüntüye hazır mıyım? Hayırrr!!! Üstelik spora gidecek enerjiyi de bulamıyorum kendimde...

Özellikle o koccamaaan toblerone ve migrostan aldığım 4lü paketteki nestle bisküvili çikolatalar... O bisküvili çikolatalar çıldırtıyor beni, çok lezzetliler! Offf:(

Evde düzenlemek istediğim çok şey var ama herşey öylece sabit duruyor...

Okumak istediğim çok kitap var ama hala Emma'yı okumak için çaba sarfediyorum... Bitmiyor!!!

Canım bloga yazmak da istemiyor, daha doğrusu yazmak istiyor ama yazamıyorum...Konsantre olamıyorum ki hiçbir şeye!

Kendimi kollarımdan tutup "Kendine gel!" diye sarsmak geliyor :(

Sallana Sallana:(

Dün levotironum bitmişti, almayı da unuttuğum için akşama doğru kafamı kaldıramaz hale geldim... Akşam eşim de nöbetçi olduğu için evde yalnız başıma devrilip televizyon seyrettim. Bir ara yattığım yerden öyle başım döndü ki korktum... Eşimi aradım deprem mi diye, öndeki seferlerde olduğu gibi yine "Yok deprem olmadı başın dönmüştür" dedi... Meğer gerçekten deprem olmuş...

Şimdi de tam duşa girmeye hazırlanıyordum ki yine başım döndü ve avizeler sallanmaya başladı... Meğer Elazığ'da deprem olmuş! Eminim herkes çok korkmuştur, geçmiş olsun...

İl olarak Elazığ'a komşu bile değiliz nasıl böyle uzun uzun sallandık anlamadım:( Ama bu korkuyla nasıl duşa girer insan bilmiyorum ki... Bu aralar o kadar sık sallanıyoruz ki, gittikçe ciddi ciddi korkmaya başlıyorum:(